Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

7 Poems contain lost one

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.11-12.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.11

German Translation

[1] یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

[2] ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور

[3] گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور

[4] دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دایما یک سان نباشد حال دوران غم مخور

[5] هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب
باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور

[6] ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند
چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

[7] در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور

[8] گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور

[9] حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب
جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور

[10] حافظا در کنج فقر و خلوت شب‌های تار
تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور

[1] Back to Kin'an ,lost Yusuf cometh suffer not grief
One day ,the sorrowful cell becometh the rose - garden suffer not grief .

[2] O grief - stricken heart better ,becometh thy state ; display not the ill - heart :
Back to reason ,cometh this distraught head suffer not grief .

[3] If on the sward's throne ,again be the spring of life ,
O bird ,night - singing over thy head ,thou mayst draw the canopy of the rose suffer not grief .

[4] If ,for a space of two days ,to our desire ,the sphere's revolutions turned not ,
Ever ,in one way ,the state of revolution is not suffer not grief .

[5] Ho since thou art not acquainted with the hidden mystery ,be not hopeless :
Within the screen ,are hidden pastimes suffer not grief .

[6] O heart if the fdundation of thy existence ,the torrent of passing away mortality pluck up ,
Since Nuh is thy boat - master ,of the deluge ,suffer not grief .

[7] If ,from desire of pilgrimage to the Ka'ba thou wilt plant thy foot in the desert ,
Then if the mighty Arabian thorn make reproofs ,suffer not grief .

[8] Although the stage of this world is very fearsome and the purpose hidden ,
There is not a road ,whereof is no end suffer not grief .

[9] In separation from the Beloved ,and vexing on the part of the watcher ,our state of perturbation and confusion
All ,God ,our state causing ,knoweth suffer not grief .

[10] In the corner of poverty and in the solitude of dark nights ,Hafiz ,
So long as thine are the practice of praying and the reading of the Kuran wherein is the salvation of the next world suffer not grief .

[1] Der verlorene JusufKommt nach Kanaan, gräme dich nicht.Aus der Zelle des GramsWird ein Rosenbeet, gräme dich nicht.

[2] Dieses traurige HerzWird beruhiget, werde nicht bös.Diesem störrigen KopfWird Vernunft zu Theil, gräme dich nicht.

[3] Kehr't der Frühling des LebensZu des Wiesengrüns Brautbeet zurück,Wird die Nachtigall auchRosenzelte bau'n, gräme dich nicht.

[4] Wenn der greisende HimmelEin Paar Tage nach Lust dir nicht thut,Denke, greisender LaufFodert Ungleichheit, gräme dich nicht.

[5] Du verzweifle nicht, wenn duDas Geheimniß des Himmels nicht weißt.Denn es hüllet ein SchleyerViel Geheimniße des Himmels, gräme dich nicht.

[6] Wenn der Strom des VerderbensDer Erwartung Gebäude zerstört,Bleibt im Wirbel der FluthRuh dein Steuermann, gräme dich nicht.

[7] Willst du Wüsten durchwandern,Voll Begierde die Kaaba zu seh'n,Wenn die Distel dich sticht,Oder Dornenbusch, gräme dich nicht.

[8] Zwar der Weg ist gefährlich,Und von ferne das Ziel nicht zu spähn,Doch bestehet kein Weg,Der nicht endiget, gräme dich nicht.

[9] Meine Lage, die TrennungVom Geliebten, des Neiders Bemüh'n.Alles, alles durchschautGott, der Welten lenkt, sorge dich nicht.

[10] Und so lange bei finstrerNacht im Wirbel der Armuth HafisDie Gebote vollzieht,Und den Koran lies't, gräme dich nicht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.65-28.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.65

German Translation

[1] خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
شطح و طامات به بازار خرافات بریم

[2] سوی رندان قلندر به ره آورد سفر
دلق بسطامی و سجاده طامات بریم

[3] تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند
چنگ صبحی به در پیر مناجات بریم

[4] با تو آن عهد که در وادی ایمن بستیم
همچو موسی ارنی گوی به میقات بریم

[5] کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنیم
علم عشق تو بر بام سماوات بریم

[6] خاک کوی تو به صحرای قیامت فردا
همه بر فرق سر از بهر مباهات بریم

[7] ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد
از گلستانش به زندان مکافات بریم

[8] شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش
گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

[9] قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم

[10] فتنه می‌بارد از این سقف مقرنس برخیز
تا به میخانه پناه از همه آفات بریم

[11] در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی
ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم

[12] حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم

[1] Arise so that to the tavern ,the sufi - khirka ,we may take
So that to the bazar of idle tales ,the ragged religious garment and idle talk ,we may take .

[2] To the path towards the kalandar - profligates ,journeying brought us
The ragged ,religious ,garment of wool ,and the prayer - mat of idle tales ,we take .

[3] Since the morning cup ,all the khilvatis take ,
At the door of the Pir of the tavern ,the harp of the morning ,we take .

[4] O true Beloved that covenant that with Thee ,in the Wadi - i - Aima'n ,eternity without beginning I established ,
Like Musa ,sayer of Let me see ,to the appointed place for inducing the ihram we take .

[5] From the turret of the ninth heaven God's throne the drum of thy fame ,we beat :
To the roof vault of the heavens ,the guidons of love from Thee ,we take .

[6] To - morrow resurrection - day in the plain of up - standing the resurrection - place the glorious dust of Thy street ,
For glorifying ,all ,on the pate of our head ,we take .

[7] If ,in our path ,the thorn of reproach ,the Zahid plant ,
Into the prison of retribution ,him from the rose - garden ,we take .

[8] Of our stained ,woollen ,garment ,shame be ours ,
If ,with this excellence and skill ,the reputation of miracles ,we take

[9] If the value of time ,the heart establish not and a work do not ,
Great the shame that ,from this produce of times ,we take .

[10] From this vaulted roof ,calamity raineth .Arise
That ,from all calamities ,shelter in the wine - house ,we may take .

[11] In desire's desert this ravishing world to be lost at last how long
From the murshid the path of escape we ask ; perchance ,the foot of approach to great deeds we may take .

[12] Hafiz at the door of every mean one ,thy face - lustre reputation spill not
To the Kazi of needs God best that that need ,we take .

[1] Steh' auf, wir wollen das Ordenskleid Zur Schenke tragen. Wir wollen heiliges Gaukelspiel Zu Markte tragen. Die Ohren habe ich mir verstopft Vor aller Predigt, Wie lang' ihr Prediger wollt ihr noch Die Schande tragen?

[2] Zum Zehrungsgeld für Betrunkene Für Kalendere, Laßt uns zum Käufer das Ordenskleid Den Teppich tragen!

[3] Daß alle Frommen das Glas zugleich Zum Trunk ergreifen, Laßt uns die Leiern in der früh Zum Wirthe tragen.

[4] Vermög' des Bundes den ich mit dir In Ruh' geschlossen, Werd' ich wie Moses in's heil'ge Land Einst übertragen.

[5] Ich will die Pauke von deinem Ruhm Im Himmel schlagen, Ich will der Liebe Panier bis an Die Sterne tragen.

[6] Im Felde des jüngsten Gerichts wird einst Der Staub der Füße Auf allen Scheiteln als Kronenzier Und Schmuck getragen.

[7] Und werden Dornen von Frommen uns In Weg geleget, Belohnen wollen mit Rosen wir Solch ein Betragen.

[8] Vor unserem wollenen Kleide selbst Ist's eine Schande, Wenn wir mit ähnlichem Sinn den Ruhm Der Tugend tragen.

[9] Wer nicht den Werth der Zeit erkennt Sie nicht benützet, Wird über ihre Verwendung einst Viel Reue tragen.

[10] Vom hohen Dache des Himmels stürzt Das Unglück nieder, Wir wollen sicherheitshalb sogleich Zur Schenk' uns tragen.

[11] Wie lange werden wir in dem Feld Der Lust noch irren, Vielleicht gelingt es mit Fragen, uns Davon zu tragen.

[12] Hafis! verschwende nicht Wangenglanz An allen Thüren, Viel besser ist's zum Herren der Rath Ihn hinzutragen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.20-10.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.20

German Translation

[1] دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

[2] به خط و خال گدایان مده خزینه دل
به دست شاهوشی ده که محترم دارد

[3] نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
غلام همت سروم که این قدم دارد

[4] رسید موسم آن کز طرب چو نرگس مست
نهد به پای قدح هر که شش درم دارد

[5] زر از بهای می اکنون چو گل دریغ مدار
که عقل کل به صدت عیب متهم دارد

[6] ز سر غیب کس آگاه نیست قصه مخوان
کدام محرم دل ره در این حرم دارد

[7] دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل
به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

[8] مراد دل ز که پرسم که نیست دلداری
که جلوه نظر و شیوه کرم دارد

[9] ز جیب خرقه حافظ چه طرف بتوان بست
که ما صمد طلبیدیم و او صنم دارد

[1] That heart that is the hidden - displayer and that the cup of Jamshid hath ,
For a seal ring of Sulaiman that awhile became lost ,what grief is it that it hath

[2] To the beard or to the mole ,of beggars outward lovers ,who ,before the true Beloved ,are like beggars give not the heart's treasure
Give to the hand of a king - like one ,who it precious hath holdeth

[3] Not every tree endureth the violence of autumn :
The slave of resolution of the cypress ,I am ,who this foot of endurance hath .

[4] Hath arrived that season ,when from joy like the intoxicated narcissus ,
He placeth it at the goblet's foot as price for wine who sixdirhams hath .

[5] Now ,like the rose hold not back gold for the price of wine
For ,suspicion of thee ,by a hundred defects ,absolute reason Jibra ,il or the Light of prophecy hath .

[6] With the hidden mystery ,none is acquainted utter not the tale of the forbidders of wine
The path into this sacred enclosure ,what confidant friend of the heart hath .

[7] My heart that used to boast of solitude ,now a hundred occupations ,
With the morning breeze ,on account of the perfume of Thy tress hath .

[8] The heart's desire of whom may I seek Since there is no heart - possessor ,
Who ,splendour of sight ,and habit of liberality ,hath .

[9] From the pocket of Hafiz's religious garment ,what profit can one gain
For from him we seek the eternal ; and his own work with a beloved he hath .

[1] Sieh! mein Herz, das vom Verborgnen Kunde, Kunde von Dschemschidens Becher hat, Nimmer eines einz'gen Ringes wegen, Den es irre geht, Kummer hat!

[2] Gieb den Schatz des Herzens in die Hände, Von dem Maal und Flaum der Bettler nicht, Aber gieb ihn einem mächtigen Schahe, Der denselben hoch in Ehren hat.

[3] Nicht ein jeder Baum kann widerstehen Diesen Herbstorkanen, Gram und Schmerz. Doch ich bin der Sklave der Cypreße, Deines Wuchses, welcher Wahrheit hat.

[4] Die sechs Blätter am Narzißenkelche Wollen gar nichts anders sagen, als: Jeder lege in des Glases Boden Die sechs Pfennige, die er noch hat.

[5] Da die Zeit des Frühlings nun gekommen, Spar' so wenig als die Rose Gold, Weil die Geizigen die Rose Im Verdacht von hundert Fehlern hat.

[6] Niemand hat von dem Geheimniß Kunde, Spar' dir also die Erzählung auf, Sage an, wo ist der Hochbetraute, Welcher Kunde vom Geheimniß hat?

[7] Sieh, mein Herz, das sich zuvor gepriesen, Seiner freyen Unabhängigkeit, Siehe, wie es mit dem Dufte deiner Locken Tausendfach zu schaffen hat.

[8] Wen soll ich um meines Herzens Wünsche Wenn soll ich drum foderen mit Recht, Da ich keinen Herzenspfleger kenne, Der die Kunst, mir schön zu thun, besitzt.

[9] Was entspringt für Nutzen aus Hafisens Heucheleibeflecktem Ordenskleid? Wir verlangen nach des Ew'gen Antlitz, Während er nur einen Abgott hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.71-10.71

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.71

German Translation

[1] زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد

[2] صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد

[3] شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد

[4] مغبچه‌ای می‌گذشت راه زن دین و دل
در پی آن آشنا از همه بیگانه شد

[5] آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد

[6] گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت
قطره باران ما گوهر یک دانه شد

[7] نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد

[8] منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

[1] Last night ,to the wine - house the Arif ,the comprehender of truths Hafiz ,sitting in khilwat ,went :
From the head of his covenant ,he departed and to the head of the cup ,went .

[2] Yesterday ,the distraught Sufi who broke the cup and the goblet
Yester - night ,by one draught of wine of love wise and learned became .

[3] To him ,in dream ,the mistress of youth's time had come
With elderly head ,lover and distraught he became .

[4] A young Magian ,the highwayman of truth and of heart ,passed
In pursuit of that Friend God a stranger to all else ,he became .

[5] The ruddy fire of the cheek of the rose consumed the bulbul's harvest of existence
The moth's calamity ,the laughing face the burning wick of the candle ,became .

[6] Evening and morning ,our weeping thanks that it was not lost
A peerless jewel ,a drop of our raining weeping became .

[7] The narcissus the perfect beauty of the Saki uttered a spell of sorcery
The assembly of sorcery ,the circle of our religious readings became .

[8] Now the stage of Hafiz is the banquet - place of Kings .For
To the Heart - possessor God his heart went to the true Beloved ,his soul I went .

[1] Gestern begab sich Hafis in die Schenke, Ohne Besinnung verlangt er das Glas.

[2] Gestern hat endlich der Rasende, welcher Becher zerschlagen, sich nüchtern getränkt.

[3] Träumend erblickt er die Göttin der Jugend. Siehe, da ward er als Greis noch verliebt.

[4] Schnell gieng ein diebisches Knäblein vorüber, Dieses verlangte Hafis ganz allein;

[5] Gluthen der Rosen verbrennen Bülbüle, Funken des Lichts sind des Schmetterlings Tod.

[6] Jegliche Thräne verkehrt sich in Perlen; Dank sey's! mein Klagen war doch nicht umsonst.

[7] Zauberisch scheint die Narziße des Schenken, Zauberei schleicht sich in unseren Kreis.

[8] Fürsten besuchen Hafisens Gemächer, Während die Seele bei'm Liebling verweilt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.57-4.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.57

German Translation

[1] زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست

[2] در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

[3] تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

[4] چیست این سقف بلند ساده بسیارنقش
زین معما هیچ دانا در جهان آگاه نیست

[5] این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست

[6] صاحب دیوان ما گویی نمی‌داند حساب
کاندر این طغرا نشان حسبه لله نیست

[7] هر که خواهد گو بیا و هر چه خواهد گو بگو
کبر و ناز و حاجب و دربان بدین درگاه نیست

[8] بر در میخانه رفتن کار یک رنگان بود
خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست

[9] هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ور نه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

[10] بنده پیر خراباتم که لطفش دایم است
ور نه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

[11] حافظ ار بر صدر ننشیند ز عالی مشربیست
عاشق دردی کش اندربند مال و جاه نیست

[1] The Zahid ,outward worshipper Of our state ,his knowledge is none .
In respect of us ,whatever he saith ,in it room for abhorrence is none .

[2] In the stage of Tarikat the Path whatever befalleth the holy Traveller is his welfare
O heart In the straight highway which is the nature of Tarikat road lost is none .

[3] That we may see how the game turneth ,a pawn ,I will move .
The power of Shah check - mate to the chess - board of profligates is none .

[4] What is this lofty roof the sky smooth ,with many pictures clouds ,celestial bodies
In the world ,acquainted with this mystery ,Sage there is none .

[5] O Lord Who is this independent One What is this powerful creed
For this is all internal painful wound but power of heaving a sigh is none .

[6] Thou mayst say The Lord of the Secretariat the Beloved knoweth not the account
For ,in this imperial signature love - play trace of Hasbatanu - li - llah is none .

[7] Whoever wisheth love say Come : Whoever wisheth love say Speak :
In this Court of the true Beloved is neither arrogance nor haughtiness chamberlain ,or doorkeeper ,is none .

[8] To go to the Tavern - door the stage of divine knowledge ,and of Love is the work of those of one colour
For the Self - sellers ,path of admission into the street of the Wine - Sellers 'Arifs and Lovers is none .

[9] Whatever unfitness there is ,'is by reason of our unfit ,formless form
If not ,on a person's stature ,thy dress of honour ,short^ is none .

[10] I am the slave of the Pir of the tavern the perfect Murshid whose favor is constant
If not ,the favour of the Shaikh and of the Zahid ,is sometimes and ,sometimes is none .

[11] If ,through lofty spirit ,Hafiz sit not on the chief seat ,what matter
The Lover ,dregs of wine of Love drinking ,in the bond of property and of rank is none .

[1] Freilich begreifet mich nicht der außen frömmelnde Klausner; Ihm verarge ich nichts, was er auch über mich sagt.

[2] Gut ist was auf dem Pfad des Gemüths vor Betrachtenden herzieht, Auf geradem Weg' hat sich noch keiner verirrt.

[3] Wunderlich ist das Spiel, wir wollen den Bauer nur ziehen, Denn auf diesem Feld zieht der Betrunk'ne nicht Schah.

[4] Kennt ihr das hohe Gewölb mit vielen seltnen Gemälden? Noch hat auf der Welt keiner das Räthsel gelößt.

[5] Was für Ergebung o Herr, und Dulden vergleicht sich mit meinem? Sieh mir blutet das Herz, und es entflieht mir kein Ach!

[6] Unser Wesir fehlt wider den Styl, und die Formen des Diwans Denn die Formel durch Gott fehlet auf seinem Ferman.

[7] Komme wer will, und Jeglicher sprech' nach seinem Belieben Freundlich und liebreich sind Pförtner und Hüter des Thors.

[8] In die Schenke geht ein Ihr Reinen von Herzen und Geiste, Prahler und Gleisner gehört nicht auf der Trunkenen Weg.

[9] Steht es nicht recht, so ist an meinem Wuchse der Fehler; Denn es ist dein Kleid Keinem der Andern zu kurz.

[10] Dienen will ich dem Herrn der mir beständig gewogen, Nicht wie der Klausner und Scheih, bald mir gewogen, bald nicht.

[11] Ehrenstellen verschmäht Hafis aus höherem Sinne: Gold und Ehre reizt liebende Herzen nicht viel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.70-4.70

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.70

German Translation

[1] ساقی بیار باده که ماه صیام رفت
درده قدح که موسم ناموس و نام رفت

[2] وقت عزیز رفت بیا تا قضا کنیم
عمری که بی حضور صراحی و جام رفت

[3] مستم کن آن چنان که ندانم ز بیخودی
در عرصه خیال که آمد کدام رفت

[4] بر بوی آن که جرعه جامت به ما رسد
در مصطبه دعای تو هر صبح و شام رفت

[5] دل را که مرده بود حیاتی به جان رسید
تا بویی از نسیم می‌اش در مشام رفت

[6] زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه
رند از ره نیاز به دارالسلام رفت

[7] نقد دلی که بود مرا صرف باده شد
قلب سیاه بود از آن در حرام رفت

[8] در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود
می ده که عمر در سر سودای خام رفت

[9] دیگر مکن نصیحت حافظ که ره نیافت
گمگشته‌ای که باده نابش به کام رفت

[1] O Saki Murshid bring wine for the fasting month the Ramazan hath passed .
Give the goblet for the season of name and fame hath passed .

[2] Dear time hath passed .Come let us repeat the omitted prayers
Of a long life that without the presence of a goglet and of the cup the Murshid hath passed .

[3] O perfect Murshid with the wine of divine love make roe intoxicated even so that from selflessness I shall not know ,
In the plain of imagination ,who hath come ,who hath passed .

[4] In the small hope that a draught of Thy cup may reach us ,
In the inn place of worship every morning and evening ; prayer to Thee hath passed .

[5] To the heart that was dead ,a great life reached the soul ,
Since into its the heart's perfume - place a perfume of wine of love from Thy breeze ,hath passed .

[6] The Zahid had pride of his devotion took not the path to safety
By the path of supplication ,the Profligate the holy traveller to the House of Safety Paradise hath passed .

[7] The cash of the heart that was mine became expended in wine
It was counterfeit coin .Therefore into the unlawful it hath passed .

[8] Like aloe - wood ,how long can one consume in the torment of repentance
Give wine .For life in the essence of raw madness hath passed .

[9] O admonisher again counsel not Hafiz for the path of austerity ,found not ,
A lost one in love's path to whose palate the sweet wine of love hath passed .

[1] Schenke! bringe mir Wein, die Fasten ist vergangen, Gieb mir immer das Glas, mein Ruf ist längst vergangen.

[2] Hin ist köstliche Zeit, o komm', laß uns ersetzen Zeit, die ohne den Wein, und ohne Glas vergangen.

[3] Mach' mich trunken, daß ich von Sinnen selbst nicht wisse, Wer in meinem Gehirn gekommen, wer gegangen.

[4] In der Hoffnung, daß mir der Duft des Hefens werde, Bin ich frühe und spät zu beten ausgegangen.

[5] Das erstorbene Herz empfieng ein neues Leben, Seit von deinem Geruch ein Hauch ihm zugegangen.

[6] Stolz auf frommes Verdienst, verfehlt den Weg der Klausner, Trunkene sind dafür ins Haus des Heils gegangen.

[7] Meiner Seele Gewinn hab' ich auf Wein verwendet, Schwarz befleckt ist mein Herz, Verbotnem nachgegangen.

[8] Gleich der Aloe brennt, die Seele voll von Reue Bring' mir Wein, denn es ist mein Leben leer vergangen.

[9] Gieb Hafisen nicht Rath, den Weg hat nicht gefunden, Wem's mit köstlichen Wein, nach seinem Wunsch gegangen.